Voorproefje Zwolse 2: een breed raam gaf Willems carrière vleugels

1959. Kantoor Zwolse Courant, Willem tikt.
1959. Kantoor Zwolse Courant, Willem tikt.

Een breed raam, van een pand aan de Voorstraat. Dat zorgde er onder andere voor dat Willem van der Veen journalist werd bij de Zwolse Courant. Het pand – gelegen tussen de Voorstraat en de Melkmarkt – was van uitgeverij Tijl. Door het raam zag Willem hoe de kranten gedrukt werden.

‘In de jaren dertig van de vorige eeuw stond ik in de Voorstraat als kind vol bewondering te kijken door een breed raam, waarachter de kranten bij vele duizenden uit de toen enorme rotatiepers van Tijl rolden. Een man in een stofjas trok af en toe een exemplaar uit de stroom, vouwde het met een breed gebaar open en liet zijn blik aandachtig over de pagina’s glijden. Dat leek me nog eens mooi en belangrijk werk.’ Na de oorlog kwam zijn wens uit. Hij werd journalist bij de Zwolse.

Het oude Tijl-pand dat in 1968 verlaten en daarna afgebroken werd. (collectie Hogenkamp)
Het oude Tijl-pand dat in 1968 verlaten en daarna afgebroken werd. (collectie Hogenkamp)

Het citaat stamt uit een hoofdstuk van Willem van der Veens werk over de ruim twee eeuwen van de Zwolse Courant. De komende weken publiceren we enkele uittreksels van zijn boek. We willen daarmee jullie aandacht trekken. Zijn boek hopen we in de tweede helft van november te publiceren als e-book.

‘Onbenul’

In 1968 – precies twee eeuwen nadat de bedrijfsgrondlegger Martinus Tijl zijn boekhandeltje aan de Melkmarkt was begonnen – besloot de uitgeverij Tijl de Melkmarkt te verlaten. De nieuwe bestemming werd een anoniem bedrijfsterrein aan de Blaloweg.

De journalisten waren niet erg blij met de verhuizing, schrijft Willem. ‘We vreesden vooral de levendigheid van de binnenstad te gaan missen. Maar we begrepen het wel. Tijl barstte in het oude pand uit zijn voegen.
Ook velen uit de Zwolse bevolking zouden het gaan betreuren dat de vertrouwde drukkerij en krantenuitgeverij verdween naar de kale ruimte van de stedelijke periferie. Maar goed: cynisch bekeken kon het Tijl-personeel nu tenminste zijn auto gemakkelijk kwijt op het grote parkeerterrein achter het nieuwe pand aan de Blaloweg.’

Het oude Tijl-pand aan de Melkmarkt maakte volgens Willem plaats voor een ‘architectonisch onbenul’, een grijs bankgebouw. Uiteindelijk verdween ook die grijze muis.

Na de sloop van het Tijl-pand werd de plek opgevuld met een grijs bankgebouw. (fam.De Boer-collectie Hogenkamp)
Na de sloop van het Tijl-pand werd de plek opgevuld met een grijs bankgebouw. (fam.De Boer-collectie Hogenkamp)

Eerbetoon

Het gat wordt nu gevuld door Primark, dat als eerbetoon aan voorganger Tijl op de gevel de bakstenen contouren van de Tijl-boom heeft geplaatst. Waar de stenen Tijl-boom is gebleven die op het Tijl-kantoor aan de Blaloweg heeft gehangen, is nog steeds een raadsel. Maar we zoeken samen met Willem dapper verder.

Het Primark-gebouw dat het bankgebouw heeft vervangen. Boven de poort 'hangt' de Tijl-boom als een eerbetoon.
Het Primark-gebouw dat het bankgebouw heeft vervangen. Boven de poort ‘hangt’ de Tijl-boom als een eerbetoon.
Advertentie: De Zwolse, 200 jaar venster op de wereld (Apple/Epub/Pdf)
Een verhaal over twee eeuwen persgeschiedenis van de Zwolse Courant/Stentor met herinneringen van oud-journalist Willem van der Veen.
Prijs 8,99 euro. 202 pagina’s, ruim 140 foto’s en illustraties. Meer informatie? Klik hier.
Interesse? Ga dan naar: Apple Book Store Of: Boekenbestellen.nl
Scroll naar boven