Wanhoop op de Widderstein

ZWIEP. Mijn voet glijdt weg. Als ik val lijkt alles zich in slowmotion af te spelen. ‘O, nee’, denk ik nog. ‘Niet hier, niet nu.’ Mijn rug vangt de klap op. Ik klauw naar wat stenen om niet verder weg te glijden op het sterk dalende wandelpad. Een paar seconden laten kijk ik om me heen.

Of beter gezegd, ik kijk naar een rechterbeen dat in een rare hoek onder zijn linker broer ligt. ‘Ik heb niets gebroken’, constateren mijn hersens automatisch. Want ik voel geen pijn. Wel flinke schrammen op mijn hand en mijn been, en naar later blijkt, is mijn broek aan de achterkant gescheurd. Mijn medelopers, Janine en Ron, proberen me geschrokken overeind te helpen. 

Halen we het dal op tijd, voordat het donker is?

Terwijl de mist om ons heen hangt op de berghelling, worstelen twee wandelaars met nummer drie die langzaam overeind komt met de schrik in zijn hart. Het rotte is, we moeten nog kilometers dalen op een kale, stille berg, gehuld in een dikke wolk. Het wandelpad is extreem kronkelig, gevuld met losse stenen. Sommige keien zijn nat, de reden waarom ik een zwieper maakte. Ondertussen tikt de klok, want de zon gaat over ruim twee uur onder. Halen we het dal op tijd,  voordat het donker is? 

Prev

1of2

Next

Het begon zo leuk…

‘Kijk, ik heb een leuke wandeling bedacht’, zegt mijn vriendin Janine nog een dag ervoor. Zij is diegene die bij ons de routeplanning doet en de omgeving op leuke dingen scant. We staan met Smuikje in het Oostenrijkse Kleinwalsertal. Een prachtig dal, omgeven door redelijk hoge bergen zoals de Grosse Widderstein op 2533 meter hoogte. Die berg ligt bij het gehucht Baad en is vanaf onze camping Zwerwald makkelijk met de bus te bereiken. De wandelkaart laat een u-vormige route zien met een lengte van 14 kilometer. Startpunt is de bushalte bij Baad. 

Dat het een moeilijke route is, zoals later blijkt, maakt de kaart niet duidelijk. Ook Wikiloc schat de moeilijkheidsgraad in als matig. Wel valt op dat je veel stijgt (813 meter) en daalt (844 meter). Dat de route ook nog steil omhoog en omlaag gaat, zien we ook als we de hoogtelijnen bekijken. Maar dat moet voor ons, flinke wandelaars als we zijn, geen probleem zijn.

Ook onze vriend Ron, die deze dag meegaat, heeft wandelervaring. De weersverwachting voor de grote wandeldag is in orde. Zon en wat bewolking. Er wordt geen regen voorspeld. En het mooiste van alles; op tweeduizend meter is een hütte gevestigd. Gaan dus. 

Prachtige route

Het begin is makkelijk. De wandelwegen zijn breed én populair. We komen veel wandelaars op de terugweg tegen, want we zijn relatief laat gestart, rond 13.00 uur. De route is prachtig. Overal hoor je het klateren van het water. Langzaam kronkelt de brede weg naar boven richting een keteldal. De 2500 meter hoge Widderstein hult zich in een witte wolk. Het pad wordt kronkeliger, de stijging dramatisch steiler. In de verte zien we Baad en het dal liggen.

We komen Nederlanders tegen zonder wandelstokken. Dat vinden we knap, want ze nemen de weg terug die sterk omlaag gaat en behoorlijk glad is. Hier en daar zijn er treden gemaakt, maar vaker klim je over keien. Het heeft net die ochtend geregend, zo blijkt. Ze zijn toch aardig glad. ‘Het is een prachtig route’, vertelt een van de wandelaars enthousiast. ‘We hebben hem helemaal gelopen.’ 

De wolken duiken op

Als we stijgen wordt het stiller en stiller, want de wolken omhullen ons steeds meer. De temperatuur daalt stevig. Het pad wordt onduidelijker, want op 1800 meter hoogte zijn er verschillende mogelijkheden om naar de hut van Widderstein te lopen. Gelukkig hebben we de route van Wikiloc gedownload op onze mobiele telefoons, waardoor we de richting kunnen houden.

Hier en daar staan ook nog rood-wit gekleurde routepaaltjes die soms wel, maar soms ook niet, zichtbaar zijn. We zien weinig, totdat net voor de hut de zon even doorbreekt en Widderstein zijn indrukwekkende omvang laat zien. Wat een reus. De Widdersteinhütte ligt aan de voet van deze berg. Hoogte: ruim tweeduizend meter.

We drinken wat in het gezellige café. Dan slaat de schrik om ons hart. Het is al half vijf. De klim is uiterst traag verlopen. Logisch ook, het zicht was soms minimaal en dan loop je langzaam. Snel alles opdrinken, want we moeten aan de andere kant van de berg naar beneden richting Obere Gemsealpe. Het mist aardig, terwijl we weten dat de schemering al over een paar uur in zal zetten. Je wilt toch niet in het donker de berg afdalen. 

Ik dacht dat het afgelopen was.

Walter

Wat doen we als het echt donker wordt??

Onze wandelstokken moeten hard werken als we dalen. Het smalle pad is soms vochtig en zit vol met losse stenen. De weg naar beneden is steil. Een van die stenen wordt me fataal. Ik glij uit en heb erg veel geluk. Ik heb niks gebroken of verstuikt. ‘Ik dacht dat het afgelopen was’, zegt mijn vriendin later. ‘Dat we je strompelend naar de hut moesten brengen.’ Nee dus, maar de route wordt langzaam maar zeker venijnig. We zijn best geoefende bergwandelaars. Ons schoeisel is dik in orde, de wandelstokken gaan altijd mee, net als de rugzakken met extra kleding en eten. 

Maar deze route is niet leuk meer. De mist ontneemt je het zicht, terwijl de daling fors is. Het pad is vaag, gaat door riviertjes of over stevige rotsen. We klemmen ons vast aan in de wand gedraaide touwen, terwijl een waterval zich ver onder ons met veel geweld een weg zoekt.

De afgrond is dichtbij. Soms glijden we uit, maar de stokken houden ons overeind. Het licht wordt steeds wat minder. De schemering wordt duidelijker. ‘Wat doen we als het echt donker is terwijl we nog niet beneden zijn’, flitst het door mijn hoofd, want ons tempo is laag.

Langzaam verdwijnt het licht…

Bij een stevige rots gaat het nog een keer mis. Het ding is smal, maar toch zo’n anderhalve meter diep. Daar spring je niet van af. Langzaam, voetje voor voetje, zetten we onze schoenen neer. Janine gaat voorop en wijst de plekken aan, waar wij, de mannen, hun voeten moeten neerzetten. Ron daalt daarna. Ik houd zijn rugzak van achteren vast die hij omheeft. Hij glijdt uit, valt achterover en bungelt even in mijn handen. Ik zet hem voorzichtig neer. Pfff, weer geluk gehad. Op zijn bips glijdt hij naar beneden. Mijn daling verloopt gelukkig dit keer wel goed.  

Het licht is bijna verdwenen. De nu boven ons hangende wolken sluiten langzaam maar zeker het dal af. Een enorme morene (voormalige gletser) duikt op. Dode stammen worden zichtbaar. Alle stenen en rotsblokken zijn grijs. De stilte is als we er doorheen gaan drukkend. Verd…., wanneer zien we eindelijk eens een normaal wandelpad? 

‘Idioten’

Het is nog net niet donker als we een redelijk brede wandelweg bereiken. Mijn god, wat zijn we opgelucht. Twee Oostenrijkers die voor hun hut zitten, kijken ons verbaasd aan. ‘Idioten’, zegt er een zacht. Hij heeft gelijk. Onze iPhone-lamp gaat aan als we door een stikdonker bos lopen. Gelukkig hebben we een reserveaccu bij ons.

Het is half negen. We zijn bijna acht uur onderweg geweest. Moe zitten we in een bushokje. Deze wandelaars zijn op. Onze benen trillen, meer van de emotie dan van moeheid. ‘We zijn langs het randje gegaan’, zeg ik tegen Janine. ‘Nee’, zegt ze. ‘We zijn er overheen gegaan.’

Onze conclusies:

• We hadden eerder moeten vertrekken. We kwamen nu in tijdnood
• Wantrouw de wandelmarkering. Volgens de bordjes kon je deze route doen als je goed schoeisel en een beetje ervaring had (kleurcode rood). Niet dus. Waarschijnlijk kijken de Oostenrijkers er anders tegenaan dan de Nederlanders.
• Als we deze route ‘andersom’ hadden gelopen, waren we er al snel mee opgehouden. Het pad naar de Morene was slecht begaanbaar. En veel verderop kwamen we waarschuwing tegen dat het pad alleen geschikt was voor mensen met Alpinisten-ervaring. Hadden we graag eerder gezien.

Advertentie: e-reisgids Costa de la Luz Zuid (Apple-Pdf)

Ontdek het onbekende Spaanse zuiden met lege stranden, heerlijke natuur, authentieke steden (Cádiz, Jerez, El Puerto en San Fernando) en lekker eten. Volgens Lonely Planet een van de top-10 regio’s in de wereld.
Prijs 20,99 euro, 488 pagina’s, 850 foto’s en 3 filmpjes. Meer info over e-reisgids? klik hier. 
Interesse? Ga dan naar: Apple Book Store Of: Boekenbestellen.nl (Pdf)