Parque Natural Sierras de Cazorla, Segura y Las Villas. Het is een hele mond vol, dat geven we toe, maar het is dan ook het grootste natuurpark van Spanje met een oppervlakte van 210.000 hectare. Het is ook een van de grootste natuurparken van Europa en twee keer zo groot als de Nederlandse Veluwe.
Kun je je het voorstellen? Van het zuiden tot het uiterste noorden van dit park bedraagt de afstand ongeveer 130 kilometer. Honderddertig kilometer gevuld met rivieren, donkere bossen, ravijnen, kliffen en hoge bergen van meer dan tweeduizend meter. Het is nauwelijks bewoond met hier en daar een dorp of stadje. Je kan hier makkelijk verdwalen. Eigenlijk bestaat het park, de lange naam maakt dat al een beetje duidelijk, uit drie berggebieden.
Berggebied met vele hoge toppen
De streek rondom het stadje Cazorla is het bergachtigste van allemaal. Hier vind je de bergtoppen Empanadas (2107 meter) én de zuidelijker gelegen punt Cabañas (2026 meter), allemaal gelegen in de Sierra de Cazorla. Om de hoek ontspringt een van de bekendste rivieren van Spanje, de Guadalquivir.
Sierra de Segura, de naam wijst er al op, is de bron voor de rivier Segura die in de richting van de oostelijk gelegen landbouwprovincie Murcia verdwijnt. De top El Yelmo (1808 meter) is populair, ook bij paragliders.
Het westelijk gelegen Sierra Las Villas is mooi om er doorheen te rijden én te lopen. Eén van de GR-wandelroutes trekt erdoorheen. Al deze hoogtepunten zijn makkelijk te bekijken vanaf de hooggelegen dorpen Cazorla, Hornos, Segura de la Sierra én Siles.
.
Sneeuw en vorst horen erbij
Parque Natural Sierras de Cazorla, Segura en Las Villas ligt zelf al op een hoog niveau. Zeker de helft van het park tikt de 1000 meter aan. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat de streek ruim vijftig toppen van meer dan 1600 meter hoog telt. Sneeuw en vorst horen erbij als de winter nadert. Het enorme bergcomplex is onderdeel van de Sierra Beticas, waaronder ook Sierra Nevada bij Granada, Sierra de Baza en Sierra Morena bij Sevilla vallen.
Wat maakt dit park zo bijzonder?
Het is er ruig, groen en het is de ‘moeder’ van twee grote, belangrijke rivieren; de Guadalquivir, die onder Sevilla bij Sanlúcar de Barrameda in de Atlantische Oceaan uitmondt en de Segura, die naar de Middellandse Zee vloeit. De kleine zijrivier Borosa, voorzien van enkele mooie watervallen die ook in een droge zomer blijven stromen, is een verhaal apart.
Meer informatie over het natuurpark kun je vinden in ons digitale reisgids ‘Het grote Spaanse routeboek’.
‘Het grote Spaanse routeboek’ neemt je mee op reis door het onbekende, maar mooie Spanje en het rustige deel van de Portugese Algarve. 10 Interessante reisroutes hebben we samengesteld waarbij we jullie kennis laten maken met steden, cultuur én natuur. 5500 Kilometer wordt beschreven met 79 rust- en verkenningsplekken. NIEUW: we hebben zo’n 80 Gps-bestanden toegevoegd! Het digitale boek bezit ruim 1000 foto’s en zo’n 170 handige kaarten, ondersteund door weblinks. Aantal pagina’s: 847. Prijs: 29,99 euro. Meer info? Klik hier.
Interesse? Ga dan naar: Apple Bookstore Of: Boekenbestellen.nl (Pdf)
De beroemde wandeling langs zijarm Borosa
Om bij de watervallen, kloven en spelonken te komen moet je kilometers lopen. Het groen eromheen is overweldigend en daarom is de wandelroute beroemd in heel Spanje. De invloed van de mens in dit enorme park is beperkt. De natuur heeft hier mogelijkheden genoeg zich te handhaven, ook als in de zomervakantie de dorpjes en wegen met vooral Spaanse toeristen dichtslibben.
Volgens een studie komt 40 procent van alle in Spanje aanwezige zoogdierensoorten in dit natuurpark voor. Voor de vogels is dat zelfs 49 procent. Spanje telt 368 vogelsoorten, waarvan er 185 in dit natuurgebied leven. Aan de andere kant: de wolf is uitgeroeid, terwijl ook de lammergier bijna het loodje heeft gelegd door de stompzinnige gedachte dat het lammetjes zou roven. Gelukkig wordt de lammergier nu weer geïntroduceerd in het park.
Een dombo met peuk
Maar er wordt soms illegaal gejaagd en een bosbrand is nooit ver weg. Zeker als een dombo met peuk op een quad het bos inrijdt in een kurkdroge zomer. Over kurkdroog gesproken. De verandering van het klimaat raakt ook dit park. Het grote stuwmeer El Tranco was in het najaar van 2022 grotendeels veranderd in een zandbak. Dat was niet leuk om te zien. Als we dit artikel schrijven (febr23) is er nog niet veel veranderd aan deze veel te lage waterstand.
Je struikelt over de dieren
Dat de dieren het er nog steeds goed hebben, zien we als we door het uitgebreide natuurgebied reizen. Meestal doen we dat met de fiets (je kan zeker door het vlakke dal goed fietsen) of per voet. Je struikelt bij wijze van spreken over de dieren die niet schuw zijn. In de herfst reden we zo’n tien kilometer vanaf de camping langs El Tranco en kwamen we onderweg alleen al tientallen herten tegen.
.
Sommigen keken je je wat verbaasd aan. Ze renden niet zoals hun soortgenoten op de Veluwe schichtig weg. En het everzwijn met zijn familie negeert je, gelukkig, als je de campingpoort uitloopt. Wij lopen dan wél wat schichtig door. Want jíj zit hier eigenlijk achter het veilige hekwerk van je hotel of camping. Zíj lopen vrij rond. Je bent gewaarschuwd. 😉
Ontdek meer van Camper Smuikje gaat los
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.