Kazenreis door Spanje: Valdeón geeft Picos de Europa kleur

Nederland staat erom bekend. Frankrijk ook. Spanje niet. Maar toch kent het land tal van kazen, die zeker niet onder doen qua smaak en kwaliteit. Misschien komt het omdat Spanjaarden geen ‘ijdeltuiten’ zijn die voortdurend vertellen over de geweldige lekkernijen van hun land.

En van sommige heerlijkheden is ook te weinig beschikbaar om verder te komen dan de landsgrenzen. Soms zelfs de provinciegrenzen. Eerder hadden we het al over de Roncalkazen. Een stevige schapenkaas uit Navarra. Een kaas die je in heel Spanje en vaak ook wel in Frankrijk en bij speciaalzaakjes in Nederland kan krijgen. Minder veel voorkomend is Valdeón. Blauwschimmelkaas uit de gelijknamige vallei in het hart van de Picos de Europa.

Wandelem

Posada de Valdeón is het commerciële hart, waar ook het toerisme samengebald zit in hotels, pensions, appartementen en een prachtig aangelegde camperplek. In een buurdorpje is ook nog een camping, maar daar kun je met een standaardcamper eigenlijk niet komen. De weg ernaar toe is te smal. Caín is de plek waar iedereen wil wandelen en ook daar zijn wat toeristische voorzieningen, maar met een vervoersmiddel breder dan een normale auto zouden we jullie niet aanraden erheen te gaan. In de zomermaanden vanaf mei tot eind augustus schijnt er een bus te rijden die wandelaars van Posada naar Caín brengen.

Kaasfabriekje

In het centrum van het dorpje ligt de kaasfabriekje waar de Valdeónkazen worden geproduceerd en verkocht. Als je wat wilt moet je aanbellen, want het is niet zo druk dat ze continu iemand in de winkel hebben staan. Misschien in de zomer wel, maar nu in het najaar is het relatief rustig. Alhoewel wij op de camperplek aardig wat medekampeerders hebben ontmoet. Grappig om te zien dat overal waar je komt toch altijd wel Nederlanders zijn. Wat dat betreft zijn wij een onderzoekend volkje, dat zich overal wel laat zien. Ook op moeilijk bereikbare plekken of niet voor de hand liggende locaties.

Caín

Caín hebben wij deze keer helaas niet bereikt, maar er zijn vanuit Posada meer dan genoeg andere wandelmogelijkheden. En als je geen zin hebt om de benenwagen te gebruiken; de camperplek ligt zo fantastisch dat lopen helemaal niet nodig is. Ga op één van de bankje zitten en de bergen zijn er voor jou. In vol ornaat…. als het tenminste niet mist of regent.

Specialiteit

En ondertussen kun je heerlijk genieten van die absolute specialiteit van ze: de Valdeónkaas. De blauwkaas wordt gemaakt van een mengsel van koeien- en geitenkaas. Koe is overheersend. Eigenlijk wordt alles gebruikt wat er aan melk ‘op de wei’ voorhanden is. Zo is deze kaas ook ontstaan en zo wordt ‘ie nog steeds behandeld. De Picos heeft veel grotten en daar worden de kazen tot volle rijkdom gebracht. Het kaas wordt lang gerijpt en is lang houdbaar.

Valdeón

De smaak is krachtig, kruidig en ietwat vettig. Als je er stukken van snijdt lijkt het bijna boterachtig. Van binnen is de kaas lichtgetint. Je moet de kaas een handje helpen om van je mes te komen. Soms wordt de kaas verpakt in bladeren, waardoor het een nog krachtiger smaak krijgt. Je komt ze tegenwoordig echter vaker tegen in op boombladeren lijkend aluminiumfolie.

Cabrales

De Valdeón wordt nogal eens verwisseld met de Cabrales. Deze blauwschimmelkaas komt uit de noordelijkere valleien, maar wordt min of meer op dezelfde manier geproduceerd. Cabrales is echter nog kleiachtiger en bij het aansnijden grijzer dan de Valdeón. We kunnen jullie vast wel verklappen dat wij onze vingers erbij aflikken. Het is een kaas die je eigenlijk overal bij kan eten. Zo uit het handje met een wijntje erbij. Maar ook in salades of op je vlees. Je kunt er ook een saus van maken. En een fondue ermee lijkt ons ook niet te versmaden.

Tegenwoordig worden ze niet alleen meer uit één stuk gemaakt, maar ook als smeerkaas in potjes gestopt. Ook handig én net zo lekker. Niet schrikken… maar de kaas is in ruststand blauwgrijs. Als je er een likje vanaf haalt komt er een soort beige-achtige laag tevoorschijn. Doe je de deksel er weer op en je haalt ‘m er een paar uur later weer af dan is de bovenste laag weer keurig blauwgrijs gekleurd.

Peral

We zijn iets verderop, buiten de Picos, maar wel in een agrarische vallei op de Peralkaas gestuit. Ook zo’n blauwe krachtpatser. Deze wordt vooral gemaakt van koemelk, waaraan soms room van schapen wordt toegevoegd. Daardoor wordt het aroma sterker tijdens de rijping. Deze kaas is licht van kleur met duidelijke blauwe aders. En eigenlijk heeft elke vallei hier zo z’n eigen kaasje. Als je ze wilt proeven hoef je niet per se de diepe binnenlanden in. Ga naar de Mercados de Abastos (markthallen) in Gijon of Oviedo en je kunt ze allemaal proberen. 

Loslopende koeien

We hadden het over wat er op de wei voorhanden is. Grappig is dat de dieren in deze streek loslopen. Als er hekken staan is dat om te zorgen dat er geen koeien door je tuin gaan wandelen. De camperplaats is bijvoorbeeld omheind. Eigenlijk zit jij als camperaar achter een hek. De koeien, geiten en paarden hebben hier vrij spel. Kijk dus uit als je onderweg bent. De dieren lopen ook op en langs de rijweg. Het kan even duren voor ze voor jou opzij gaan.

Zie ook: toeristenbureau Valdeón.