Vale gieren begeleiden je bij fietstocht rondom Olvera

We haalden de top van de bijna op zevenhonderd meter hoog gelegen stad, maar we moesten op onze e-bikes er dan ook alles voor doen. Beter gezegd: we trapten ons ondanks de knop op maximaal vermogen, helemaal kapot. De weg van de camperplek onder in de vallei naar het achtduizend inwoners tellende Olvera was steil en ook nog lang. “Oef, dat was zwaar”, zegt Janine als we hijgend boven staan. “Deze straat heeft zeker een stijgingspercentage van 12 tot 14 procent”, schat ze.

Olvera ligt namelijk hoog. Het hoogste punt wordt bezet door het kasteel dat ooit nog dienst heeft gedaan als verdedigingswerk van de Moren. Het op een na hoogste plekje neemt een enorme kathedraal in die met zijn twee grote torens het markante herkenningspunt is van Olvera. Het is een type bouw die we eerder in Zuid-Amerika dan in Olvera zouden verwachten.

Onderhoudsbeurt

Als we met Smuik op de enkele kilometers verderop gelegen camping Pueblo Blanco staan zien we de oude kerk, die overigens wel een flinke onderhoudsbeurt kan gebruiken, scherp afgetekend in het avondlicht oprijzen.

Het uitzicht op de camping zelf is overigens betoverend, want de enorme grote ontspanningsplek met zwembad, ligt ook een een berg. Menig auto met caravan of camper moet vol gas én in de een omhoog op de campingweg. We kijken naar de hoge bergen van Sierra de Cádiz. Net ervoor liggen de landbouwvelden waar de zon het graan een gouden kleur geeft. Elke uur veranderen de kleuren van het landschap en elk uur halen we onze fotocamera te voorschijn. Hele series hebben we gemaakt.

Sierra de Cádiz

Olvera en de camping liggen in een glooiend landschap, vol met olijfbomen, steeneiken en graanvelden. De inwoners van Olvera zijn trots op hun olijfolie. Het zou de beste van Spanje zijn. Of dat echt zo is weten we niet, maar de olie mag verkocht worden onder de beschermde (kwaliteits)naam van Sierra de Cádiz.

Blijkbaar gaat het goed met de landbouw, want de stad ziet er welvarend uit. Op de kathedraal na waar de verf van de muren bladdert en het onkruid welig in de dakgoot groeit.

Alleen maar kijken

Maar wie op het terras voor de kerk staat heeft er waarschijnlijk geen oog meer voor. Want net als op de camping kun je hier op bijna zevenhonderd meter hoogte heel ver kijken. De enorme bergen rondom het verderop gelegen Ronda en natuurgebied Grazelema worden prachtig belicht als de zon verder de dag intrekt.

Het wit geschilderde stadje is beslist een bezoek waard. Wie naar het hoogste punt wil, moet veel klimmen en enkele euro’s betalen om het gerestaureerde kasteel te bekijken.

Lieflijk landschap

Olvera lijkt in harmonie te leven met de natuur om zich heen. Graanvelden worden omzoomd door steeneiken. De golvende velden worden afgewisseld door olijfbomen waarvan er in de regio zo’n twee miljoen staan. Omdat het land berg- en heuvelachtig is vallen de bomen in tegenstelling tot die van de regio Jaen niet zo op. Hier geen kaarsrechte linies met olijfgaarden. Ze voegen zich lieflijk in dit landschap.

De beste manier om de omgeving op te verkennen is met de fiets. Voor de camper-, tent- of caravantoerist zijn er eigenlijk twee plekken van waaruit je goed kan starten: de hoog gelegen camping en de veel lager gelegen camperplek die aan een zogenoemde Via Verde ligt. Het stadje heeft trouwens ook een paar hotels en pensions.

Een tunnel met zwaluwen

Een Via Verde is een oude spoorlijn die omgebouwd is tot wandel- en fietsweg. Die van Olvera is bijna 36 kilometers lang en schommelt heel geleidelijk door het landschap. Langs de weg staan er bankjes om te rusten en de tocht door de vele, meestal verlichte spoortunnels is een belevenis op zich. Jij, samen met de kwetterende zwaluwen in een tunnel. Prachtig. 

Wie van de camping vertrekt zal eerst flink moeten dalen over diezelfde steile weg die ons naar adem deed happen. Heb je sterke remmen dan is dat waarschijnlijk geen probleem, maar twijfel je, stap dan liever af. De daling is zeer sterk én lang en dus niet ongevaarlijk.

De Vale Gier

Na zo’n twintig kilometer fietsen kom je aan bij bergpunt Peñon de Zaframagón. De berg wordt bewoond door de vale gier. De vogel kun je herkennen – mocht je hem of haar van dichtbij zien – aan zijn ‘bontkraagje’ om zijn verder kale nek. Hele families huizen op deze 600 meter hoge berg. Tientallen vogels zweven hoog door de lucht op zoek naar een prooi. De locatie hebben ze slim gekozen, want de berg ligt aan een kloof met een rivier.

Soms valt een enorme schaduw van een vogel over je heen als hij net boven je zweeft. Dat geeft een apart gevoel waardoor je snel naar boven kijkt. Even verderop staat een natuurmuseumpje dat bijzonder trots is op zijn speciale camera waarmee je de vogels kan bespieden. Je kan inzoomen waarmee je bijna elk veertje kan tellen. 

Nog een steile weg te gaan…

De weg terug over de oude spoorlijn is een makkie. Bij de camperplek van Olvera staat ook een bezoekerscentrum met veel informatie over deze leuke streek. Een oud station is omgebouwd tot restaurant en bar. Hier kun je bijkomen van de lange trip. Dan heb je nog een steile weg te gaan. Slechts eentje… sterkte!

Waar kun je staan?

• Camperplek Area de Olvera: NKC-code 10732
• Gpx-route op Wikiloc (download)
• Camping Pueblo Blanco: NKC-code 18372
• Gemeente Olvera