Wandeling Ruta del Cares in Picos de Europa laat je nooit meer los

De tunnel is donker en smal. IJskoud water valt op je hoofd, plassen water liggen op de stenige vloer. Je hoort op afstand het bulderende geluid van de rivier Cares wiens woeste kracht even vastgehouden wordt door een stuwdam met vistrap. De tunnel duikt in de berg, kronkelt alsof het een lieve lust is. Gebukt rondlopen is een must, zeker als je lang bent. Het lampje in je mobiel is dan erg handig, al is het maar om de punten in het rotsige plafond te ontwijken. 

Plotsklaps sta je weer in het felle zonlicht. Eén van de belangrijkste bergen van Picos de Europa, Naranjo de Bulnes, laat zich zien. Ongenaakbaar toont de stompe top zich met een hoogte van 2519 meter. En jij? Jij bent die krabbelende passant die honderden meters lager over het smalle wandelpad loopt van de Ruta del Cares. Omgeven door steile bergwanden en diepe kloven. De stenen reuzen  lijken je wel plat te willen drukken. Welkom bij de Ruta del Cares, een route van twaalf kilometer mooi gelegen in het dal van de rivier Cares. 

Duizenden arbeiders

Ongeveer honderd jaar geleden werkten duizenden arbeiders aan dit smalle pad, gemaakt om een waterkanaal aan te leggen. Doel was het water dat bij het gehucht Caín stroomde, op te vangen en door te leiden naar de waterkrachtcentrale van het noordelijk gelegen Poncebos. Het was een gevecht met de natuur, waarbij sneeuw en lawines de aanleg hinderden. Waar de hitte in de zomer de werkers teisterden, want veel schaduw was er niet. Dynamiet werd gebruikt om liefst 71 tunnels te maken. Met al dat geweld in een ruwe omgeving  was het dan ook niet verbazingwekkend dat er elf doden onder de ruim tweeduizend arbeiders vielen. 

Het water stroomt nu nog steeds door het oude kanaal. Heel soms kom je de waterweg naast het wandelpad tegen. Wat een werk moet dat zijn geweest, denk je dan, om door al die bergwanden een kanaal te bouwen dat lager eindigt in Poncebos.

300.000 wandelaars

En nu? Nu is het werkpad een van de populairste wandelroutes in Spanje. Je wandelt tussen de deelstaten Asturië, én Castilië y León. Het Cares-pad baant zich een weg tussen het centrale en het westelijke massief van Picos de Europa. Het is het bekendste pad van het nationale park. Zeker in de zomer weten duizenden toeristen deze slingerende en bijzondere route te vinden. Geschat wordt dat er elk jaar zo’n 300.000 wandelaars de Ruta del Cares volgen.

Deze bijzondere wandelroute start, als je er voor kiest, vanaf Poncebos en loopt door tot in Valle de Valdeón. De route vanaf Poncebos eindigt in het iets verder gelegen Posada de Valdeon. De duur van de totale tocht wordt geschat op 6 uur. Je kunt ook kiezen om maar tot Caín de Valdeón te lopen dat met vóór Posada ligt. Je bent dan waarschijnlijk 4 uur onderweg over 12 kilometer.

Tip: loop niet in de zomermaanden

Je kunt zowel in Caín als Posada overnachten, mocht je de heen- en terugreis niet in één dag redden. Vroeg boeken is een must. Zoveel hotels zijn er ook niet. Nog een tip: ga niet in de zomermaanden. Dan word je gek van de aantallen wandelaars of de hitte. 

Zelf knipten we de route in twee delen, die elk ongeveer vier uur duurden. Eerst liepen we vanaf Poncebos, maar omdat de temperatuur ver boven de 30 graden uit zou komen, besloten we de helft van de ruta te lopen. De andere helft startte vanaf het gehucht Caín dat in de winter overigens bijna onbereikbaar is. Daar vind je de donkere tunnels. Die vanaf Caín was de mooiste tocht. Daar was de kloof waardoor je liep het smalst, de bergen het hoogst. 

Zie ook: Wandeling Ruta del Cares vanaf Poncebos (1) (Wikiloc-gps)
Zie ook: Wandeling Ruta del Cares vanaf Caín (2) (Wikiloc-gps)

Verhitte plumpuddingen

We kwamen dappere Nederlanders tegen die de hele tocht in ruim acht uur liepen. Heen en dus ook terug. Dapper dat wel, maar ze zegen als verhitte plumpuddingen ineen toen ze een café bereikten in het eindpunt Poncebos. We vroegen ons af of ze de natuur en de prachtige vergezichten wel gezien hadden. Dit is een route om te genieten, om rond te kijken, om je te verbazen. Niet om erdoor te hollen voor je bucketlist!

Moeilijk is de route niet, behalve de eerste kilometers vanaf Poncebos. Het eerste stukje is steil, het pad ligt vol losse stenen. Wij denken dat wandelstokken handig zijn voor wat extra steun.

Meer info over Ruta del Cares en Picos de Europa kun je vinden in het ‘Grote Spaanse routeboek’.

De wegen zijn smal. Pak liever de bus

Zowel vanaf Arenas de Cabrales als Posada de Valdeón rijdt tussen ongeveer eind juni tot halverwege september een bus. Ideaal, want er is weinig parkeerruimte bij de startpunten Poncebos en Caín de Valdeón. Bovendien wordt het rijden met de auto door de autoriteiten ontraden. En als ze denken dat het uit de hand loopt, zelfs verboden. Camperwagens mogen zelfs helemaal niet meer naar Caín rijden. Dat is verboden, hoewel we  in het naseizoen nog campertjes zagen staan in dat kleine dorpje. 

Ná het busseizoen kun je vanaf Posada de taxi nemen. Kost ongeveer 30 euro, heen en terug. Met de e-bike of mtb kan het ook, maar bedenk wel dat je steile hellingen hebt van liefst 20 procent. Hopelijk is je conditie of je accu goed genoeg. 

Waar ligt de Ruta del Cares? 

De wandelroute ligt in het natuurpark Picos de Europa. De Picos zijn misschien wel de bekendste bergtoppen van Spanje. Ze liggen in Noord-Spanje, hebben toppen van ruim 2600 meter hoog en in de winter dragen ze meestal witte mutsjes. 

De hoogste top is Torre de Cerredo met 2648 meter. De bekendste is die van Naranjo de Bulnes vanwege de opmerkelijke afgetopte top. Het kalksteengebergte strekt zich uit over de Spaanse deelstaten Cantabrië, Asturië en Castilië y León. Het gebied herbergt vele grotten en kloven, begeleid door wilde rivieren.

Een groot deel van de bergketen is beschermd natuurpark. Het Parque Nacional de los Picos de Europa is het oudste natuurpark van Spanje. Het werd op 24 juli 1918 opgericht. Voorheen heette het park nog Parque Nacional de la Montaña de Covadonga, genaamd naar het in de buurt gelegen bedevaartsoord Covadonga.