Onze Costa de la Luz-ontdekkingsreis is klaar. Smuikje mag rusten

Het duurde even voordat we het door hadden. Want ja, de zon scheen. De temperatuur was aangenaam en de witte wijn lekker. Rechts van ons hoog gelegen terras stroomde traag de Guadiana, de grensrivier tussen zuid-Spanje en de Portugese provincie Algarve. De moerassen aan de Portugese kant liepen met vloed vol zeewater. Dat alles konden we makkelijk zien vanaf ons hotelterras dat ligt in de Spaanse grens- en havenstad Ayamonte.

Tijdens een rondje door het hotelpark zagen wij het licht… wel met hulp, want op een bord stond de naam van het hotel: Parador Costa de la Luz. En omdat dit het meest noordelijke puntje van deze prachtige kust is, is dit dus ook het einde van onze reis die begon in Tarifa, het zuidelijkste deel van de Costa de la Luz. Een toepasselijker plek om afscheid te nemen was er dus niet. In Ayamonte zetten we op onderzoekgebied een punt achter onze ontdekkingsreis.

We verzamelen namelijk materiaal voor ons e-reisbook over de kust met die zonnige naam. De tweehonderd kilometer lange regio is wel een apart boek waard, vinden we. De reisgidsen die we tegenkomen over de ´kust van het licht´ zijn over het algemeen beperkt. Op internet is de informatie verbrokkeld terug te vinden, is de info bescheiden, gekleurd of Spaanstalig. Dat kunnen we beter vinden we, en zijn in april vorig jaar begonnen met een verkenningstocht langs de kust met behulp van camper Smuikje.

Schilderijen van Goya

We ´huppelden´van dorp naar stad en andersom. Keken met bewondering naar de schilderijen van Goya, weten nu alles van het inblikken van vis en lieten ons voorlichten over de ziekenboeg van een Spaanse stierenvechtersarena. ´Hier kan bloed vloeien´, meldde onze gids huiverend bij de operatietafel. We trokken langs rivieren, beklommen heuvels of doorkruisten moerassen. En werden lek gestoken door muggen.

We startten in Tarifa, het zuidelijkste punt van Europa én de Costa de la Luz. Na een jaar hebben we ons doel bereikt; bijna alles wat we wilden bezoeken hebben we bezocht en vastgelegd. Bijna alles. Soms waren de gebouwen gesloten, of de dorpen onbereikbaar, zeker als je fietspad (Via Verde) kapotgereden was door grote trekkers.

Huelva

Soms was een stad niet interessant. Huelva is zo´n voorbeeld. Het is een industriestad met raffinaderijen en fosfaatfabrieken. Een erfenis uit de tijd van dictator Franco. Huelva is een beetje vergelijkbaar met Rotterdam. Een lokale politieke partij probeert wat aan die industriële afhankelijkheid te doen, want het afvalprobleem is enorm.

Er ligt afvalgips dat licht radioactief is bijvoorbeeld. Zo´n 120 miljoen ton, op vijfhonderd meter van de stad. Het is binnen Spanje de stad met de hoogste kankergevallen, meldt de milieubeweging. Of zoals een gepensioneerd chemisch ingenieur na het horen van onze Huelva-plannen op een camping zei: ´Ik heb thuis schrootjes. Die wil ik vervangen, maar niet met gipsplaten want die zijn radioactief.´ Dat was even schrikken voor ons.

Advertentie: e-reisgids Costa de la Luz Noord (Apple-Pdf)

De digitale reisgids over de groene gordel onder Sevilla met informatie over het prachtige nationale park Doñana & het in de buurt gelegen toeristische Costa de Islantilla. Daarnaast informatie over de romantische kustplaatsjes en havenstad Huelva, bekend van ontdekkingsreiziger Columbus.Prijs 18,99 euro, 294 pagina’s, 425 foto’s en 48 kaarten. Meer info? Klik hier. Interesse?  Ga dan naar: Apple Book Store Of: Boekenbestellen.nl (Pdf)

Columbus

Toch hebben we die stad doorkruist. Ja, voor jullie, want dat is deze hele reis het motto: álles voor het boek. Je kunt pas oordelen als je het gezien en gevoeld hebt. Bovendien is deze streek historisch gezien bijzonder interessant. Het is ook de regio van waar Columbus met zijn drie zeilbootjes vertrok op zoek naar een nieuwe wereld en zo Amerika ontdekte. Huelva is géén, maar de regio is wél een bezoek waard. Sommige plaatsjes zoals Moguer zijn een plaatje. Het is ook een rijk dorp want heel Europa wil de hier geproduceerde aardbeien hebben. Maar hoe gaan we schrijven over Huelva? Daar denken we nu over na.

Dat nadenken en uitwerken wordt ons werk de komende maanden. We willen zeker twee tot drie e-reisbooks maken. Eentje over het zuidelijke deel van de Costa de la Luz dat loopt van Tarifa tot Sanlúcar de Barrameda. De ander over de noordelijke kust van het licht met het nationale park Doñana en de regio rond Huelva. Ja, die stad dus.

Gelukkig kunnen we jullie melden dat Ayamonte en buurgemeente Isla Cristina met hun stranden heel mooi zijn. De toeristenhotels zijn relatief bescheiden, de natuurgebieden redelijk ongeschonden. Voor ‘grote reizigers’ zijn wij van plan om een derde variant te maken door de twee delen samen te voegen tot één boekwerk.

Binnenkort hobbelen we Portugal in om even vakantie te nemen. Ondertussen hebben we al veel teksten geschreven, maar die moeten nog allemaal nagekeken worden door onze meelezers in Nederland en België. Hoe maken we de plattegronden op, is ook zo´n vraag die boven ons hoofd hangt. En dan de opmaak. Doen we dat in in onze lieve woon- en werkcamper Smuikje? Lukt dat op die twaalf vierkante meters? Of hebben we toch die turbo-internetverbinding van thuis nodig?

Vervelen zullen we ons niet de komende maanden. Duidelijk is wel dat de oorspronkelijke deadline om nog vóór de zomer alles te publiceren, niet gehaald wordt. Sorry daarvoor. Maar we willen een topproduct maken en dat heeft tijd nodig. We houden jullie op de hoogte en dank voor jullie leuke meedenk-reacties op ons blog, Facebook en twitter. Ook namens onze Smuik die nu even gaat rusten